Το Δέντρο της Ζωής στην Αγία Γραφή
Στο βιβλίο της Γένεσης της Παλαιάς Διαθήκης, υπάρχει αναφορά για δύο δέντρα που βρίσκονται στη μέση του κήπου της Εδέμ του Παραδείσου: το Δέντρο της Ζωής και το Δέντρο της Γνώσης του καλού και του κακού.
• Το Δέντρο της Γνώσης πρόσφερε τη γνώση του καλού και του κακού σε αυτόν που θα φάει από τον καρπό του. Οι πρωτόπλαστοι όμως τολμούν να φάνε τον καρπό αυτού του δέντρου παρόλο που απαγορεύεται και στην συνέχεια ως αποτέλεσμα της πράξης τους, διαφωτίζονται και συνειδητοποιούν τη γύμνια τους (Γεν. 3,7).
• Το Δέντρο της Ζωής πρόσφερε αθανασία και δεν ήταν απαγορευμένο για τους πρωτόπλαστους. Το κείμενο της Παλαιάς Διαθήκης μας δίνει ορισμένα στοιχεία αυτής της ιδιότητας του στο 3,22 όταν ο Θεός (Γιαχβέ) ανακοινώνει σαν θλιβερό γεγονός ότι ο άνθρωπος, αφού έχει φάει από το δέντρο της γνώσης, έχει γίνει πλέον ένα θεϊκό ον και υπάρχει κίνδυνος να γευτεί τον καρπό και από το δέντρο της ζωής που θα του πρόσφερε αθανασία. 
Οπότε ο Αδάμ και η Εύα εξορίζονται από τον Παράδεισο, ενώ το δέντρο της ζωής φυλάσσεται από τα χερουβίμ ώστε να μην μπορεί να πλησιάσει κανένας. Έτσι το ανθρώπινο γένος ξεκινά την δύσκολη πορεία του στη θνητή ζωή και οι αιώνες που θα ακολουθήσουν μαστίζονται από πείνα, πόνο, πολέμους, ανασφάλεια, απογοήτευση αλλά και από την ελπίδα για την επιβίωση. Η κλειστή δίοδος προς το δέντρου της ζωής φυλάσσεται και δεν αναφέρεται ξανά στα κείμενα της Βίβλου μέχρι και το βιβλίο της Αποκάλυψη του Ιωάννη, στο οποίο δίνεται η υπόσχεση στους δικαίους ότι θα έχουν μερίδιο από τους καρπούς του δέντρου στα έσχατα χρόνια.
Η επιλογή του δέντρου ως σύμβολο στο βιβλίο της Γένεσης υποδηλώνει ότι η λατρεία των δέντρωνν και η σύνδεσή τους με κάτι θειικό ήταν γνωστή από τα αρχαία εκείνα χρόνια, διότι εκτός από τον Χριστιανισμό εμφανίζεται και σε πολλές ακόμα θρησκείες και παραδόσεις ως κάτι ιερό και βαθιά πνευματικό.
